Deze kerk is opgericht in de 12de eeuw en staat volgens de verhalen op de plaats waar de Romeinse gouverneur Publius zijn ontmoeting had met Sint Paul na zijn schipbreuk op Malta.
Nadat door zware aardbevingen de kathedraal ernstig werd beschadigd in 1693 werd ze heropgebouwd in barokstijl tussen 1696 en 1705 en dit naar een ontwerp van de Maltese architect Lorenzo Gafa.  In 1856 werd ze nogmaals beschadigd door een aardbeving waardoor de 18de-eeuwse fresco’s op de koepel werden vernietigd.
De kathedraal deelt de functie van de zetel van het aartsbisdom van Malta met de Sint John’s co-Cathedral in Valletta.

De buitenkant van de kerk is opgetrokken in barokstijl waarbij de gevel is verdeeld in drie traveeën en er prijken boven de ingang de wapens van de stad Mdina, van de Grootmeester Ramon y Perellos Roccaful en van bisschop Davide Cocco.  Onder het wapen van de stad Mdina bevindt zich het wapen van de zittende aartsbisschop.
Op beide hoeken van de gevel bevinden zich klokkentorens waartussen de achthoekige koepel prijkt.

Het interieur van de kathedraal heeft een Latijns kruis als grondplan bestaande uit een gewelfd schip, twee zijbeuken en twee zijkapellen. Het grootste deel van de vloer bestaat uit ingelegde grafstenen of herdenkingsstenen en in de kerk zijn vele graven van bisschoppen, canons en adellijke families.

Op het plafond prijken fresco’s over het leven van Sint Paul die geschilderd werden in de late 18de eeuw door de Siciliaanse schilders Vincenzo, Antonio en Francesco Manno.  Deze broers schilderden eveneens het fresco in de koepel dat tijdens de aardbeving in 1856 werd vernield.
In 1860 werd een nieuw fresco geschilderd door Giuseppe Gallucci en later gerestaureerd door Giuseppe Cali.  Gallucci’s en Cali’s schilderijen werden in 1927 vernietigd tijdens dringende herstellingswerken en werden vervangen door een fresco van de “Glorie van Sint Pieter en Sint Paul” door Mario Cafforo Rore.
Het plafond werd in 1956 gerestaureerd door Samuel Bugeja.  De gebrandschilderde ramen werden in de late 19de eeuw vervaardigd door Victor Gesta.
In de kerk bevindt zich ook een doopvont uit 1495 die de aardbeving overleefde en werd gebruikt bij de bouw van de nieuwe kathedraal evenals de hoofdingang uit 1530 en het 15de-eeuwse koorgestoelte.

Aan de kathedraal is ook een museum verbonden dat werd opgericht in 1897.  In 1969 werd het ondergebracht in het voormalige seminarie gebouwd tussen 1733 en 1742 eveneens in barokke stijl.
De collectie omvat kunstwerken die zich vroeger bevonden in de kathedraal, munten, zilverwerk, religieuze gewaden en houtsneden van Albrecht Dürer.

(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Malta)

Over de auteur

Scroll naar boven